Dün gece çıktım sahile Dolaştım bütün gece dolaştım delicesine Sahilde sönmüş bir ateş Uzaktan gelen müzik bir kaç martı ve dalgaların sesi
Sahilde gece aradım seni her yerde Sahilde gece yalnızım işte (ben) yine
Saçların dağılıyor poyrazdan Çıplak ayaklarımda ıslak kumlar var Deniz dalgalı ve çoşkulu İşte güneş doğuyor adanın arkasından
Bomboş sahilin ıssız yollarında Bilsen nasıl hasretim sana sarılmaya Yoksun yanımda ve olmayacaksın bir daha Sahilde geceler sensiz yaşanacak bundan sonra
Söz: Hüseyin Ergöçmez, Erhan Mutlu Müzik: Hüseyin Ergöçmez
Yok canımın içi Canım da yanmaz oldu şimdi ne de sevmişim Emanet bu yürek sanki kalbim ağlıyor Taş değil ki bu yürek dayanmıyor Özledim seni balım gözlerin nerde hani O güzel yüzün kime ağlar güler şimdi dert olur bana İncitirler kıyarlar gülüm sana
Bir kez olsun nolur beni anla Unutursun demiştin zamanla Başka aşklar gibi geçer sandın Bak işte sen burda yanıldın
Aşk bunları yazmaz ayrılık son yalan Seni bir daha görmezsem dayamam inan Biliyorum biliyorum çaresi yok sevgilim Sessizliğim senden kalan ağlıyorum sonuma
Gül desen gülemem Söz desen veremem Ayrılık şakası yok bunun Artık yorgunum biliyorsun
Aldığım nefesim yokluğun Verişi yok bunun biliyorsun
Neden neden neden Seni yanımda buldum birden gözlerimi kaparken Ellerin ellerimde yine bütün gece Sevindim bu rüyaya bile İnanmıştım geldiğine Dönmek için eski yıllara koştum sana Sen belki yoktun uzaklarda yaşıyordun artık Anladım ki çok pek çok geç kalmıştık Ne yazık oldu kaybolan o yıllara ne yazık Şimdi her yerde sonsuz bir karanlık
Belki sen de beni bulursun rüyalardan birinde Ellerim ellerinde yine bütün gece Belki sen de koşarsın bana inanıp da rüyana Ancak o gün anlarsın beni nasıl sevdim Neden neden sevdim seni Nasıl sevdim neden neden sevdim seni Nasıl sevdim nasıl sevdim seni
Beni sonlandır birazdan geçer belki Etrafımda abeci kaynayan bu dönemi Atlatmak için tek başıma uğraş verip Yarın olduğunda ben duygularımı hapsedip
Gözlerim bulanık özlemim şimdi başlar Azda kaldı cennetim yavaş yavaş bu sinir harbim Sürükler hastaneler ölüm denen gerçeğe Uyuşturucu maddeler kurtaramaz belki de Ellerimde kalanın yalnız onlar olduğu Sözlerimde yazdığım yalnız sen olduğun Günler geldi geçti saçma belki Ölme isteğim bu kadar zorlamazdı değil mi Şimdi göğsüm sıkışık patlamakta damarlarım Yeni bir gün karşıdan da çocukluk özlemleriyle Şimdi benden alışıp unutmamı bekleme Bir kasvet var içimde habersizim ondandır
Bir sokak yarattım içimde en adil hislerimle Geriye dönmek çok zor artık uzaktan izleyince Dudaktan izlerin ve kaybolur bu şehrin havası İstanbulda sonbahar ve kalmaz artık bende anısı
Susarsan öyle kaskatı kalır beden ki gittiğinde Çok bakarsın ardından yarınların tükendiğinde Tek kalırsın aniden ve sormamak hataydı belki de Bakıp bakıp üzülmek hep kolaydı sahiden O dost bu düşman kaldı mı hiç gönlümün tenhalarında Harbiden gülen bir yüz mululuk semelarımda Melek yüzüyle gülsün anca sürekli rap bu ruha kanca Cümlelerim öksüz sarın beni hatırlayınca Kararlar aldılar ve baktık arkadan hazin bir sondu Sanki bizse bekledik zamanı geldiğinde sürmek istedik Frenleri tutar mı hayatın Patlayan tekerde boncuk olsun bitirdiğiniz hayatım Hayat bir dik yokuş benimle senin aranda bir değiş tokuş Duygularsa misketim cebimde yok kuruş Bu en saf hali Volkan’ın bu en samimi yok oluş Bu en kavisli yolların sokaklarında kayboluş
Duygularını kağıda dökmek artık hiç kolay değil Düşlerimde kelime kastım şimdi yorgun hislerim Ben her günümde hissedip de yazdım onca kelamı Dost dediklerim bir günde kesti birden selamı Şimdi aldım yolumu en derinde duygularla ben Bodrum hüznü içinde darmadağın bir halde kaldım Hayatın yolları hep inişli çıkışlı Benim çıktığım yollar hep yokuş ve yağıştır Tavırlarım çok farklı öncekine uymaz Planlarım yok oldu bazen uygulandı kumpas Tek başıma kaldım zaman bayağı bir kansız En zor anlarımda beni bırakmıştı ansız Ne olacağı bilinmez karakterim bir hırsız Maddi olmadığı kadar da manevi bir arsız Şimdilerde yalnızım ve amaçsızca kaldım Ruhumun derinlerinde sonuçsuzca yandım
Beni kara bulutlara yar ettin Ne ömür ne gençlik kaldı mahvettin Bakar oldum yollarına çok susadım kollarına Niye geldik bu hallere nerdesin Seni daha yanımdayken özlerdim Almıyor aklım ah nasıl gönderdim Hasret evim keder çatım Bu zavallıya ne yaptın Ulaşılmaz yol bulunmaz yerdesin
Bir akşam bir akşam daha ekliyor (ekleniyor) ayrılığa Bak dalgalar ağlıyor bize Halimize Beni senden ayrı koydun Dönüşün olmaz bir daha Yine dertler aldı beni bırakmaz
O kadar güç değil dönmek gel geri Unutamazsın verdiğin sözleri Yaktığın ateşin koru Cevapsız binbir soru Göremiyor ki sevdanın gözleri Gece olur sayıklarım ismini Dolaşır durur bedenim serseri Eğer istemezsen git de Hakkkını helal edip de Ecel kapıda nöbette duy beni
Sarsam sarsam seni kollarımla Duysam yine nefesini Hatırla okul günlerimizi Ayrılmaz bir çifttik senle Şimdi ayrıldık ama hala seviyorum istiyorum seni
Yıllar sonra yıllar sonra yıllar sonra Yine eskisi gibi
Beraber olalım desem sana yine eskisi gibi Paylaşsak tüm sevgimizi Beraber olalım desem sana bir tebessümle Çıksam yine karşına
Şimdi anladım tüm gerçekleri Suç belki bende belki de gizledim seni sevdiğimi