İnsanın bir dostunun olması ne demek acaba ? Düşünüyorum ama anlayamıyorum bunu. Normalde bir şeyleri anlamadığım vakit bunu pek sorun etmem. Bu ise çok basit bir şey gibi duruyor. Şimdi bir de şöyle bakıyorum. Kimse beni dostu olarak görmediği için mi ben kimseyi dost olarak görmüyorum, yoksa ben kimseyi dost olarak görmediğim için mi kimse beni dost olarak görmüyor ? Sonrasında şu geliyor aklıma dost olmak için önce arkadaş mı olmak gerekiyor acaba ? Eğer öyle ise sanıyorum ki hiç bir zaman bir dostum olmayacak.
Bir dostum olsaydı eğer, bir şeyler farklı olabilir miydi acaba ? Aynı anda çok fazla şey geliyor aklıma ve ilk olarak hangisini yazmam gerekiyor karar veremiyorum. Tam yazıyorum derken bu sefer de başka bir şey geliyor ve sonra neye karar verdiğimi unutuyorum. Taşan şey, birden boş kalıyor. Her iki şekilde de yararsız. İnsanlara kızmak istemiyorum ama kızıyorum. Her şeyi ben yanlış yapıyor olamam, değil mi ? Şu çok kötü bir şey: soru var ama cevap yok çünkü cevap verecek kimse yok. Bir dost bunlara cevap verebilir miydi acaba ? İstemeden yine soru sordum. Kendi kendine konuşmanın da kötü taraflarından biri. Soru sorduğunuz vakit asla tam cevabı alamıyorsunuz, bilseniz zaten sormazdınız kendinize. Ne güzel en azından bunun böyle olduğunu biliyorum. En iyisi buna yarın devam etmek. Bir kaç insanı gözlemlerken yazayım.
Yorum Bırak